16 januari 2020
Vanavond is het de beurt aan de sopranen voor een aparte sessie met Nienke. Om acht uur volgt de reguliere repetitie. En weer moet Nienke haar planning omgooien.
Vanavond komen een paar leden van een potentiële band die ons gaat begeleiden bij het concert van 5 april. Dat vergt even een korte voorbereiding voor als die mannen komen, dus wordt het programma dat Nienke in haar hoofd had voor vanavond gewijzigd.
Als we beginnen valt het op dat de sopranen anders zijn opgesteld. De eerste en tweede rij hebben van plek gewisseld. Dit kan zo’n sessie met een stemgroep dus tot gevolg hebben.
We beginnen met ‘Standing by’. Hoewel we dat al lang repeteren, lukt het maar niet. Het advies: blijven oefenen! Als we dit nummer tijdens ons concert kunnen brengen, dan is het een overwinning op onszelf.
Tijdens het repeteren komen twee heren van de band binnen om, zoals aangekondigd, naar ons te luisteren. Het lied ‘ Leun op mij’ krijgt spontaan applaus. Dit valt altijd erg goed bij het publiek. Het is ook een heel fijn nummer om te zingen. De mannen blijven tot de pauze.
In de pauze is er weer een traktatie en voor volgende week is er alweer een aangekondigd. Meestal is het in de maand januari iedere week raak. Tijdens de pauze is er ook een stemtest en er is goed nieuws. We hebben er een mezzo bij. Welkom Anne!
Het tweede gedeelte van de avond gaan we verder met de nummers voor ons concert. Zowel bestaand als nieuw repertoire komt langs. De klok slaat tien uur en zit het er weer op.
Tot volgende week!
Hieronder nog delen uit een stukje over focus uit het boekje ‘Leuk hè, koorzingen? van Petra Andriessen.
Zij schrijft in het hoofdstuk ‘Wat je als koorzanger kunt leren van Sven Kramer’ het volgende:
Ik vergelijk vaak zingen met sporten. Een sporter geeft spanning, competitiedrang en adrenaline aan het publiek, een koorlid geeft emotie, entertainment en endorfine aan het publiek.
Maar we kunnen veel meer leren van sporters: neem nou Sven Kramer. Wij weten dat hij rondjes kan schaatsten en toch blijven we graag naar hem kijken.
Dat is omdat we hem hebben leren kennen: zijn verhaal, zijn strijd, zijn fouten en zijn successen Wij gunnen hem het zo, we schreeuwen hem met z’n allen vooruit over die finish. Moe maar voldaan zetten we na zijn 10 kilometer de televisie uit. We hebben een kwartier meegeleefd, vol spanning, competitie en adrenaline. Zijn overgave aan zijn prestatie werd even onze overgave.
Dit is wat ik graag wil zien in koren: zingen als Sven Kramer op de 10 kilometer! Ik wil totale overgave aan de performance, zodat het publiek totaal overdonderd is na het optreden. Maar hoe krijg je dat voor elkaar?
100% focus
Het begint met focus. Voor Sven Kramer is het volstrekt vanzelfsprekend dat hij moet presteren als hij de schaatsbaan op stapt. Zo zou het ook moeten zijn voor een koorzanger: het podium op? 100% focus en gaan!
Houd de finish in de gaten
Sven weet waar hij naartoe schaatst, elke ronde een eigen tijd. En jij? Jij zingt elk nummer naar die laatste noot toe.
Maak gebruik van je publiek
Sven weet dat hij schaatst op de energie van zijn publiek, elke ronde wordt hij vooruit geschreeuwd. Als koorzanger moet je bij elk nummer voelen dat je je publiek hebt meegekregen, dat ze uit de banken willen springen om je te bedanken voor je muziek.
Dit is echt voor elk koor binnen handbereik. Het vergt alleen jouw focus en jouw drive om, net als Sven, voor de winst te gaan.