19 mei 2022 Afscheid

Het wordt een bijzondere repetitie vanavond. We gaan officieel afscheid nemen van Nienke, vier jaar lang was ze onze dirigente.
Iedereen heeft een persoonlijke muzieknoot geknutseld en dat komt op een groot vel met notenbalken. Dit fraaie kunstwerk wordt aan het eind van de avond aan Nienke overhandigd.

Een paar dames zijn voorafgaand aan de repetitie in een aparte ruimte druk bezig om van al die eigen ‘nootjes’ een mooi geheel te maken. Nienke heeft geen idee en wacht samen met Jorn totdat we compleet zijn en kunnen beginnen met de repetitie. Als het zover is, kondigt ze aan dat het een kortere repetitie is want we gaan nog even bij elkaar zitten om afscheid te nemen met een traktatie.

Tjonge, voor nu gaat Nienke er nog vol in. De laatste periode concentreerden we ons eigenlijk alleen maar op de nummers die we bij Amusing Hengelo gaan zingen en bleef het andere repertoire wat op de achtergrond. Maar vanavond laat ze ons, onvoorbereid, veel van de overige nummers zingen zodat Jorn een beeld heeft van ons repertoire. Maar de meesten van ons niet hebben de tekst niet bij zich. Dus moet het uit het hoofd en dat blijkt lastiger dan gedacht. Op enig moment worden we er ook wat melig van en Jorn gaat daar meteen in mee. Hij gooit een been op de piano en leeft zich enorm uit op de toetsen. Zo grappig!

We nemen geen pauze omdat we, zoals gezegd, eerder stoppen maar wel even 5 minuutjes om een slokje water te drinken. Daarna gaan we door met de nummers voor Amusing.
Als we die allemaal hebben doorgezongen speelt Nienke de akkoorden van het lied waar ze 4 jaar geleden mee auditeerde, Can’t help falling in love.
We waren er toen meteen unaniem over eens, Nienke en dit nummer paste heel goed bij ons koor. Het lied werd zelfs een van onze favorieten. En nu zingen we het als het afscheidslied. Grietje heeft een lichtslinger bij zich, deelt dat met Irma en samen deinen ze op de muziek mee. Dan, als we op het punt zijn van: ‘take my hand…’ gaan de handen omhoog en pakken we elkaars hand. Een mooi warm moment. Dat staat symbool voor ons koor, spontaan, gezellig en warm.

Na het slotakkoord een applaus voor Nienke.
Ze staat op en doet een woordje. Ze heeft van ons genoten de afgelopen jaren. Het voelde als een warm bad en ze vindt ons een fantastische groep. Uiteraard blijft ze ons volgen.
Mogelijk zal ze bij Amusing ons nog kunnen dirigeren, maar dat hangt even af van de planning omdat haar eigen groep Rumor has it, ook meedoet.

We gaan naar ‘het zaaltje’ en zie, de bitterballen staan al op de tafels.

Die verdwijnen weer de keuken in want we gaan eerst aan de koeken, een traktatie van Nienke. De bestelling van de drank komt wel gewoon door.
Als iedereen wat te drinken heeft neemt Tini het woord. Ze toont eerst een diavoorstelling van vier jaar dirigentschap bij het Zwingkoor. De tekst die erbij staat is op rijm. Het is prachtig gemaakt door Greet, die altijd van dit soort creatieve bijzondere dingen maakt.
Daarna spreekt Tini haar dank uit naar Nienke toe en verwoord het weer prachtig zoals we dat van haar gewend zijn. Als laatste worden de cadeaus overhandigd van het koor. Natuurlijk als eerste ons eigen creatieve ‘notenschrift’, de bloemen, een fotolijst met allemaal profielfotootjes van koorleden (ook gemaakt door Greet) en een beeldje van een dirigente, gemaakt door een metaalkunstenaar. Nienke vindt het allemaal prachtig.

Natuurlijk wordt onze nieuwe dirigent ook even in het zonnetje gezet. Tini heet Jorn officieel welkom bij het koor en ook voor hem is er een cadeau, een mooi geschenkpakket.

De schaal met bitterballen en andere snacks komen weer tevoorschijn en we kletsen nog gezellig de avond vol met elkaar.

Maar dan is het dan toch echt tijd om afscheid te nemen en zwaaien we Nienke uit met: Nienke, bedankt, Nienke bedankt……

Tot volgende week! Dan beginnen we aan een nieuw hoofstuk: Jorn!