8 februari 2024

Het is weer donderdagavond dus op naar de repetitie.
De opstelling blijft kennelijk in een halve cirkel naast elkaar zoals we zien bij bij binnenkomst, een wens van Frits.

Vanavond warmen we onze stembanden op met het do-re-mi, waarbij de alten starten bij ‘la’ en de sopranen en mezzo’s bij ‘do’. Zo zingen we met elkaar het do-re-mi. Dat is een leuke oefening.
Het gaat steeds een toontje hoger naar hoogst en dan weer een toontje lager, naar laagst.
Vervolgens pakken we het nummer op dat Frits heeft ingebracht, Baby What You Want Me To Do.
Het gaat nog niet zoals hij dat graag ziet, maar we maken kleine vorderingen. Resultaat telt!

Het volgende nummer wordt ook het ingebrachte nummer van Frits, Say Something. Ook hier moet nog het nodige aan bijgeschaafd worden. Hier geldt zoals eigenlijk bij al onze nummers, meer legato (=verbonden en een Italiaanse muziekterm)! Dit betekent dat we de muzieknoten zo moeten zingen dat ze in elkaar overlopen, naadloos aaneengelast klinken. Ook niet zingen op de medeklinkers, maar op de klinkers. Tjonge, wat leren we veel. Vorige week kregen we nog les in de anatomie, ging het over de nervus vages, ook wel de Zwervende Zenuw genoemd. Met bepaalde fysieke oefeningen om de nervus vages te activeren kun je het lichaam tot rust brengen en de hartslag verlagen. Het effect hiervan is dat spanning en stress in het lichaam, en dus ook de stembanden waar deze zenuw langs loopt, minder worden. Af en toe worden we hier op geattendeerd.

Hij is kritisch, ‘onze’ Frits, niet gauw tevreden. Regel voor regel wordt een nummer soms doorgenomen. Op een bepaald moment moeten eerst alle sopranen en twee mezzo’s naar voren komen en een deel van de tekst laten horen. Later moeten alleen de sopranen nog weer naar voren, helaas zijn er maar drie van de zeven aanwezig. Dan eerst gezamenlijk de zin die niet lekker loop voluit(!) zingen en dan nog eens iedere sopraan om de beurt. Tjonge, dit soort dingen zijn wij helemaal niet gewend en het voelt nogal ongemakkelijk. Ook moeten alle mezzo’s en sopranen in een cirkel voor hem komen staan en Say Something zingen. Het gaat niet zoals hij dat graag ziet en onze benjamin Annika mag het voorzingen.

Na de pauze gaan we verder met ons eigen repertoire en we sluiten af met Fix You. Daar loopt het op één noot in de partituur van Frits en die van de sopranen uit elkaar. Hebben we het wel over dezelfde partituur? Maar dan is de tijd om, sterker nog het is al tien uur en er volgt nog een stemtest. We horen volgende week of we een nieuw koorlid mogen verwelkomen.

Het was een bijzondere repetitie.
Tot volgende week.